Ouders, kinderen en ouderen die van het alternatieve, het zelfgemaakte houden. Dus: brooddeeg om je stok, wachten tot je broodje klaar is en dan vullen met honing of Nutella. Mjamm!
Naturpark Südgelände Schöneberg is de naam van een inmiddels beschermd natuurgebied dat op bijzondere wijze is ontstaan. Tientallen jaren is dit enorme rangeerterrein niet gebruikt. Rails,
wissels, bielzen werden stap voor stap in bezit genomen door de natuur. Treinstellen en ander materieel dat buiten stond heeft lang staan roesten, maar door hun robuustheid zijn ze niet zomaar vergaan.
Na
tientallen jaren werd ontdekt dat in die verwaarlozing een bijzondere flora is ontstaan. Zaadjes uit alle uithoeken van Europa en Azië zijn meegelift met de treinen. Nog meer bijzonder is de fauna die zich in alle rust kon ontwikkelen. Stap uit op S-Bahnhof
Priesterweg en je komt op een terrein dat als industrieel erfgoed op een originele wijze is opgeknapt.
Een klein deel van het park rond de watertoren, die als een soort landmark van ver is
te zien wordt in het weekend van de eerste Advent ingericht als bijzondere kerstmarkt. 1 december 2019 was ik daar en het was werkelijk magisch en sprookjesachtig wat er was te beleven. Vuren, laserlichteffecten in de catacomben onder een spoorwegviaduct en
kraampjes met smaakvolle producten. Geen kerstmuziek die uit luidsprekers knalt, geen uitbundige ballenbomen of rinkelende rendieren. Bij het invallen van de schemering werd het steeds geheimzinniger, intiemer bijna. Een stoomloc vastgegroeid tussen de bomen
braakte vuur. Kinderen konden zwengelen aan een'lichtmachine' en gingen boven een vuur stokbrood bakken. En hoe spannend was het om in het donker een ring van kaarslichtjes op de grond te volgen?
Bekijk
de foto's van een event dat je dit jaar niet meer kunt meemaken, maar wellicht in 2020.
december 2019
Advent
in Berlijn
In de S-Bahn S2 vanaf de Priesterweg hebben forenzen hun aandacht gericht op hun telefoon. ik zie de lichten van donker Berlijn schuiven langs mijn raam. Ik heb kort oogcontact
met een donker geklede man, zittend bij het raam aan de andere kant. Plompe schoenen, rugzakje op schoot, vermoeid gezicht. Een werkman. Uit de zak haalt hij een roomwitte envelop. Als hij de Kerstkaart openvouwt neemt hij er twee groene briefjes van honderd
uit. Zijn blik is eerst wezenloos, dan verbaasd en gaat vervolgens mijn kant uit. Hij pakt zijn beurs, steekt de € 200,- erin, stopt hem weg en ziet dan dat ik langs mijn jaszak veeg. Beter die rits van jouw jaszak dichtdoen, beste man.
December 2019