Dagboek van Els

Slaap wel lieve, bijzondere, kleine maar toch ook weer grote Bo. Na jaren van zware verwaarlozing waarin je amper jouw bench mocht verlaten, kwam je in een asiel terecht. Een onherstelbaar beschadigd oog moest worden verwijderd en ondanks jouw vrolijke, olijke karakter kwam er niemand voor jou. De hulp van Dier en Project werd ingeroepen en die wisten wel een plekje voor je. En wat voor plekje, rechtstreeks in harten en huis van ‘onze’ Cees en Yo. Jouw oude ‘celmaatje’ Bessie (van oud besje) mocht ook mee verhuizen. Bo, sinds de dag dat jij in het leven van Cees en Yo bent gekomen draaide de wereld in huize Smits/Koops grotendeels om de grappen en grollen die jij uit wist te halen.

Meid, wat was je een dankbaar én vrolijk diertje. Slechts één oog maar wel met leeuwenmoed, een groot hart en een immens gevoel voor humor. De grootste stokken, de rotste vis die je vinden kon, alles was voor Bootje! Des te viezer je werd, hoe groter het plezier wat je had! Wat heb jij ongelooflijk genoten. Een aantal jaren geleden overleefde je maar nipt een gezondheidscrisis maar met een beetje medicatie kon je weer prima vooruit. Gisteren leek je wat aangeslagen door de warmte en in de avond ging het je weer beter. In de middag van 13 augustus ging jouw gezondheid hollend achteruit, je werd opgenomen binnen de kliniek en laat in de avond werden jouw allesjes gebeld. Met piepende banden naar de kliniek en in hun armen heb je het tijdelijke voor het eeuwige verruild.

Bij mij overheerst de dankbaarheid voor zoveel moois voor dit eerder en elders ‘vergeten’ hondje waar iedereen aan voorbij liep. De vakanties in Frankrijk, de keuzemenu’s die je voorgeschoteld kreeg en de allesoverheersende liefde die je mocht ontvangen. Het goede leven wat je mocht beleven. Voor Cees en Yo is het snoeihard om nu door te moeten zonder jou maar wat hebben jullie elkaar wederkerig veel gegeven. Dikke knuffels lieverds en bedankt voor alles!

Hondje achtergelaten op Schiphol. De marechaussee deed uiterste best om het hondje ergens onder te brengen, iets wat 2 dagen later nog niet was gelukt. Niet via gemeente, niet via dierenambulance, niet via asiel... Uiteindelijk dreigt dan de dood voor een lief en gezond hondje. Ja, dan mag hij wel bij ons en wachten we voor de rest wel even af hoe het allemaal loopt. De kleine man is in ieder geval wel veilig...

Vanwege de hitte gaven Jeanet en Miranda er de voorkeur aan om in de ochtend te komen vrijwilligen. Bab kwam voor de boekhouding waarvan we een gedeelte samen doornamen. Nu lijkt het net alsof ik daarbij van enig nut ben maar dat is eigenlijk niet zo. Els en cijfers zijn geen goede combi. Onze Darka werd gisteren geopereerd, bleef een nachtje aan het infuus en mocht tussen de middag naar huis. Ze lijkt erg fit alleen is ze duidelijk niet dol op het voedsel wat ze de komende 2 dagen mag eten in aanloop naar 'gewoon' zacht voedsel.

Samen met Bab heb ik de rest van de klitten bij hondje Flo verwijderd. Dat schrijft een stuk sneller dan het er in werkelijk aan toe gaat want het was nogal een hels karweitje om ook haar kopje, oortjes en gezichtje te ontdoen van alles wat er niet hoorde te zitten. Het hondje voelde zo warm maar het was natuurlijk ook warm. Toen we uit haar vulva allerhande bloed en troep ontdekte begonnen de alarmbellen pas goed te rinkelen. koorts opnemen, 39,5 en dat is teveel. Samen met Jeanet erbij haar nogmaals gewassen en vroeg in de middag ben ik met haar naar de dierenarts gereden. Echo gemaakt en besloten om haar op fikse antibiotica te zetten en om haar volgende week te neutraliseren.

Rond 18.00 uur vanavond kwamen ze dan eindelijk het wespennest verdelgen. Dat zat naast het huisje van Flo en omdat het eindresultaat wel 12 uur op zich kan laten wachten durfde ik Flo niet in haar huisje te doen. Stel je voor dat een boze wesp haar ook nog eens te grazen zou nemen. Zij verblijft nu in een huiskenneltje in de Kattine en dat vindt ze helemaal TOP! Vanochtend werd er een wel hele knappe hondenjongen opgehaald. Vanwege ruimtegebrek verblijft hij nu tijdelijk in pension. een ieder die mij een heel klein beetje kent weet dat dit mijn absolute droomhond is.. Ik kan er gewoonweg een beetje verliefd op worden.

Labrador Macha had zich gisteren waarschijnlijk iets té goed gedaan aan alles wat onbedoeld voor het grijpen lag want die had vannacht werkelijk de hele Kattine onder gepoept. Dat is geen leuk begin van de dag maar goed, het was niet anders. Daarna snel de rest uitlaten en voeren. Kittens vangen en Darka in een reismandje. De gevonden kittens werden geënt en gechipt. Darka bleef bij Sofie voor de operatie. Dat is op zich wel goed gegaan, dikke darm is erg vergroot waardoor overgang van dunne naar dikke darm niet soepel verloopt. Sofie heeft een spier ingekort en de darmen helemaal leeg gemaakt. Vannacht blijft ze aan het infuus omdat ze nog niet mag eten en met deze warmte toch voldoende vocht binnen moet krijgen. Ook heeft Sofie haar geschoren want aan haar vacht was geen eer meer te behalen. 

Waarom in deze hitte opereren? We wonnen informatie in en er waren niet heel veel klinieken bereid om de operatie uit te voeren. Uiteindelijk een kliniek in Amsterdam voor de prijs van 1700 euro. Sofie durfde het zelf wel aan. Maar Stabroek is gelegen in de provincie Antwerpen en een volledige lockdown hangt toch als dreiging in de lucht. Vandaar de betrekkelijke haast omdat we Darka niet ongelimiteerd uit konden stellen. 

Laat in de ochtend reed ik om een hond. Voormalig fokteefje. De weg erheen was een drama. File richting de Efteling, daarna bij de Beekse Bergen en Batadorp. Corona-virus? Hond mee genomen en ik verdacht haar van schurft maar eenmaal onderweg werd het mij duidelijk dat een vlooienexplosie de oorzaak was. Thuis eerst gewassen, daarna de zware taak om haar met precisie nagenoeg kaal te knippen. Daarna weer gewassen en pipetje anti-vlo toegediend. Haar kamertje nogmaals ingespoten tegen de parasieten. De auto zorgvuldig behandeld. Onze kleding direct in de wasmachine en zelfs omgevingsspray op de straatstenen gespoten. Water, eten en rust voor haar en morgen kijken we verder. Ze lijkt zindelijk en we hebben haar Flo genoemd. 

We hebben een wespennest dus aan het rondbellen geweest. De gemeente vindt het niet haar 'pakkie an' dus toen maar een wespenverdelger gebeld, die beloofde binnen 3 uur ter plaatse te zijn. Dus wij maar wachten. Nog keertje bellen, ze waren onderweg. Uiteindelijk volgde er dik na tienen een telefoontje, het wordt morgenochtend. 

Morgen wordt er nog een hond opgehaald, maar daarover morgen meer. De Mechelse herder die vorige week werd geplaatst is alweer opgehaald door Martijn. Die beschikte gelukkig ook over een plan B dus niet helemaal met de handen in het haar. Ik hoop morgen op een wat rustige dag waarin ik tijd vind om nog wat op te ruimen, uit te sorteren. Maar we zullen zien en ik hou u op de hoogte.