Dagboek van Els

Vandaag 29 oktober, was de geboortedag van Kris. Al voor de elfde keer niet meer jarig en op dit soort dagen houdt dat je toch meer bezig dan je lief is. Dat laatste vooral omdat ik op zo'n moment weinig tot geen begrip heb voor de niet belangrijke, alledaagse dingen/probleempjes die zich zonder mijn tussenkomst ook als vanzelfsprekend op zouden lossen. En juist vandaag had ik voor 12.00 uur in de middag ook 12 van die vragen op mijn bordje... Dan word ik een beetje kregelig! 

Maaike deed vandaag een huisbezoek bij de meneer die veel interesse heeft voor Ridgeback Bas. Davy, zijn pleeg slaapt er een nachtje over hoe we hier hier nu verder mee gaan en bericht mij morgen over het plan van aanpak. Het moet (zeker) voor Bas allemaal gladjes verlopen en de kans van slagen moet uiteraard zo hoog mogelijk zijn. Er werd weer voer bezorgd. Helemaal top! Vanmiddag en vanavond gewerkt voor mijn buitenshuisbaas met veel tussenpauzes vanwege slechte aanlevering van de te corrigeren artikelen. Dat is domweg vervelend werken... Ach weet u, misschien was het ook wel gewoon niet mijn dag. Morgen beter!

Vandaag was het hier een drukke dag waarin ik zo'n beetje rond rende als kip zonder kop. Er werd aan de buitenren van het Marga-huis geknutseld, de prachtige Zaanse huisjes naar het idee en van de hand van Johan (Jowietsji) werden geplaatst nadat een aantal vrijwilligers ook een grote bijdrage hadden geleverd aan de afwerking. 

Bab deed de boekhouding en soms blijkt dat iets van voer bijvoorbeeld bij Zooplus is besteld maar de betaling werd afgeschreven door iets als Bibita en dan heb je dus een zoekplaatje. 

Ik heb vandaag geen mail gezien, dat komt morgen wel weer. Wel veel geregeld voor de zwerfkatten, afspraken gemaakt en vanavond besloten dat we vanwege het slechte weer en de weinige beschutting morgen alvast beginnen om te proberen de 2 kleinste kittens te vangen. 

Maaike heeft een huisbezoek ingepland bij de meneer die belangstelling heeft in Bas. Er belde een mevrouw die haar kat niet meer kan (lees, wil) houden. Het dier blijkt 18 jaar oud te zijn! Dat zijn van die momenten dat ik afbreek bij mijn enkels. Laat die kat maar komen! Enfin, morgen meer. Nu alle hondjes aan de knakworst en dan naar bed! 

Vandaag vernomen dat de zus van onze moeder, mijn tante dus, is overleden aan de gevolgen van een Covip 19 besmetting. Wat een triest einde aan een lang en gelukkig leven... 

Vanaf vanochtend begon de oude kat een beetje terug te bewegen met de oogleden als reactie op mijn knipogen. Aan het einde van de middag nogmaals vers vleesvloer gepakt en hem dat aangeboden. Hij heeft een paar happen genomen. Zojuist na het voeren van de binnenhonden uurtje uitgetrokken om nog wat meer contact te maken. Heel voorzichtig begonnen om uiteindelijk zelfs half ondersteboven te knuffelen. Zó blij om. Hij is absoluut uit zijn isolement. Ik wilde geen foto maken om hem geen schik aan te jagen maar blij genoeg om dit niet voor me te kunnen houden.