De dominantietheorie is lang geleden
achterhaald maar helaas blijven ‘africhters en trainers’ die inzake
inlevingsvermogen te kort schieten er desondanks in hangen en naar handelen. Zelfs
wanneer men hondengedrag wenst te herleiden naar een wolvenroedel is de
rangorde gebaseerd op familiebanden en niet op dominantie. Alpha is een mooie
naam maar een nietszeggende term voor wat betreft hondengedrag. Mits men de
natuurlijke leiderschap van een vader/moeder die nu eenmaal voor voedsel,
onderdak en andere levensbehoeften zorgt ook als dusdanig wenst te betitelen.
Ik heb ontzettend veel eerbied, respect en een nimmer geëvenaard vertrouwen in
én liefde voor mijn vader. Dat is nooit afgedwongen, dat verdiende de man door
de wijze waarop hij mij liefdevol op heeft gevoed, altijd terzijde stond maar
ook door mijn boze buien en gefaseerde onhebbelijkheden te negeren. Dat
resulteerde in onvoorwaardelijke wederzijdse liefde!
In de loop der jaren passeerden hier
meer dan 3000 (probleem)honden te revue. Nimmer is er hier ’s ochtends eentje wakker
geworden met het idee dat hij/zij hier de hypotheek zou gaan betalen, of met
andere woorden, de leiding eens over ging nemen. Vanzelfsprekend houden wij ons
wederkerig aan de regels, maar dat doen we op volstrekte vriendschappelijke
basis. Honden zijn mijn beste vrienden! Maar die vriendschap moet je verdienen!
Een hond aanschaffen/betalen verschaft een mens geen enkele privileges/vrijbrief
om er maar mee te doen wat men goeddunkt. En je kunt een dier niet verplichten
om van je te houden! Liefde en wederzijds respect laat zich niet afdwingen. En
al zeker niet door het moedwillig toedienen van pijn…
Daarom lopen de tranen ook daadwerkelijk
over mijn wangen bij het vernemen dat een dier (soms tot bloedens toe) een
stroomband aan heeft gekregen. Mijn magnetron, computer en telefoon gedijen
geweldig op stroom… Maar een dier wat je beste vriend(in) zou moeten zijn onder
stroom zetten is pure fysieke én mentale mishandeling die nooit, maar dan ook
helmaal nooit tot het gewenste resultaat zal leiden! Het enige waar dat toe
leidt is het lijden van een onschuldig dier. Het toedienen van een pijnprikkel wekt
tot angstagressie, bijvoorbeeld het associëren van de op afstand toegediende pijnprikkel
bij het naderen van een soortgenoot kan
onherroepelijk dieragressie tot gevolg hebben.
Een goed hondenmens vindt het niet
alleen belangrijk dat zijn hond goed is opgevoed, maar bovenal dat de hond zich
lekker voelt. Je hebt immers zelf gekozen om een hond in je leven te halen en
een hond heeft nooit de vrije keus om uit jouw leven te stappen. Daarom is het
zo belangrijk dat jij, als begeleider van een hond, ervoor zorgt dat de hond
een goed leven heeft, zowel fysiek als emotioneel.
Helaas worden
er dus nog steeds producten verkocht waarvan de werking berust op het
corrigeren van de hond. Een bruut, wreed en bizar voorbeeld hiervan is de
stroomband (ook wel schokband of teletakt genoemd). De aanschaf van deze banden
is dankzij het Internet gemakkelijker dan ooit en het gebruik ervan lijkt in
bepaalde takken van hondensport een geaccepteerd verschijnsel te worden.
Het gebruik van stroombanden is verboden
gesteld in 1.2 lid e van het Ontwerpbesluit
. In de Nota van toelichting op het
besluit wordt helaas een minimale ruimte gelaten voor het periodieke gebruik
indien het wordt gebruikt om ongewenst gedrag af te leren.
Reden
genoeg voor de faculteit van Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht om onderzoek
te verrichten naar het effect van de stroomband op het welzijn van honden. Voordat
het door de Universiteit Utrecht gedane onderzoek plaatsvond waren er weinig
wetenschappelijke gegevens bekend over de nadelen van het gebruik van de
stroomband op het welzijn van de hond, maar er waren wel diverse aanwijzingen
voor.
Zo
toont eerder onderzoek van Beerda
et al.
(1998) naar stress
bij honden aan dat het toedienen van een drietal lichte schokken leidt tot
diverse stress-signalen
, zoals een verlaging van de
lichaamshouding, het zogenaamde 'pootheffen' en een verhoging van het
stresshormoon cortisol.
Het
onderzoek is uitgevoerd door de ethologen dr. M.B.H. Schilder en mevr. drs.
J.A.M. van der Borg en had als doel het effect van de stroomband tijdens
training op het gedrag en welzijn van honden te bepalen
. Om dit effect op het welzijn van
honden vast te stellen, werden zowel de gedragseffecten direct na de schok als
eventuele later optredende gedragseffecten bestudeerd.
De
conclusie luidt dan ook: de directe reacties van deze 32 honden na het
ontvangen van een schok duidden vooral op pijn, angst en stress.
Naar
aanleiding van de resultaten kwamen Schilder en van der Borg tot de volgende
conclusies:
“De
geschokte honden geven blijk de gekregen schokken als pijnlijk c.q. negatief te
ervaren en te koppelen aan hun geleider. Tevens moet geconcludeerd worden dat
de positieve effecten van achteraf verkregen beloningen niet de herinnering
uitvagen aan de verkregen straffen. De aanwezigheid van en het lopen met de
geleider geeft voor de honden aanleiding iets vervelends te verwachten, ook
buiten het trainingsveld. Dit betekent, dat het ontvangen van schokken (of eventuele
andere, in potentie zeer harde straffen) het latere gedrag blijft beïnvloeden,
ook buiten de trainingsuren en op een veel later tijdstip. Deze uitkomst van
het onderzoek suggereert dat het welzijn van de geschokte honden in het geding
is.”
Literatuur
Training
met behulp van de stroomband: een schokkende ervaring voor de hond!
M.B.H. Schilder en
J.A.M. van der Borg (2000). Hoofdafdeling Geneeskunde van Gezelschapsdieren,
Universiteit Utrecht.
Behavioural,
saliva cortisol and heart rate responses to different types of stimuli in dogs
. B. Beerda, M.B.H.
Schilder, J.A.R.A.M. van Hooff, H.W. de Vries en J.A. Mol (1998). Applied
Animal Behaviour Science 58, p. 365-381.
De stroomband, een
prikkelend onderwerp
. A. Stokvis (1999). Doctoraal scriptie Vakgroep
Geneeskunde van Gezelschapsdieren, Universiteit Utrecht