welkom op de site van J.P. (Joop) den Otter

J.P. den Otter, werkend aan 'De Trap', Bergen op Zoom, zomer 2007

Over het schilderen

Als autodidact kunstschilder heb ik gekozen voor het 'sfeerrealisme'. Dat wil zeggen dat ik in mijn werk het accent tracht te leggen op de sfeer, wat in sommige 'filosofisch' getinte composities duidelijker naar voren komt dan in bv. landschappen.
Deze techniek houdt 'peuteren' in, d.w.z. dat je zeer gedetailleerd moet werken. Dat dit veel tijd vergt spreekt vanzelf: in deze stijl maak je het jezelf niet gemakkelijk en werk je langzaam, nauwkeurig en met veel geduld. Constante aandacht ook voor de wetten van het perspectief, met name het wolkenperspectief. Fouten hierin degraderen een compositie ongenadig.
Door het schilderen verscherpt je waarneming, ga je de wereld om je heen met andere ogen en misschien wel beter bekijken. Het schilderen als creatief ambacht is doorgaans een bevrijdende bezigheid (ook wel eens een worsteling). Het vult je brein met vredige en relativerende gedachten, geconcentreerd op de belevingswereld van het moment, de afmetingen van het doek op de ezel.
 
 

 Meer over de werkwijze op pagina 'Galerij'. Start de diashow op de kopfoto van pagina 'Galerij' (afbeelding aanklikken om te vergroten).

Over beschouwingen en verhalen.

Beschouwingen en (korte) verhalen schrijven is de tweede vorm van creativiteit waarin ik iets van mezelf meen kwijt te kunnen. De beschouwingen schrijf ik meestal na het ervaren van een min of meer ingrijpende, althans plechtige gebeurtenis maar soms ook ontstaan zij door waarneming van gewone zaken zoals bv.het deelnemen aan een vergadering.
De korte verhalen zijn meer een ooggetuigeverslag van dingen  'die voorbij gaan'. Gewoon dingen die ik heb meegemaakt en die ik de moeite van het noteren waard vond. Soms ook wel voorzien van bepaalde bespiegelingen. De grens tussen mijn beschouwingen en verhalen is dan ook niet duidelijk te trekken.

Zie de pagina: 'Beschouwingen'.

Over het zingen in koren.

Mijn derde 'artistieke' aspiratie is koorzang.Vanaf 1988 zing ik in zangkoren. Eerst in het Bergse kerkkoortje 'Con Amore', waar mijn aanvankelijke tegenzin plaats maakte voor gematigd enthousiasme nadat ik van bas overgeschakeld was naar tenor. Deze partij vond ik melodieuzer klinken en hoewel eigenlijk bariton, kon ik er goed in meekomen, al moest ik voor de hoge riedels soms mijn toevlucht nemen tot de zg. 'kopstem'.
Vanuit Con Amore werd ik gecharterd voor de 'Christelijke Oratorium Vereniging' (COV) Bergen op Zoom met als dirigent de dordtenaar Ger Hubers. Later werd dit koor omgedoopt tot 'Toonkunst Koor Bergen op Zoom (TKK) onder de nieuwe fanatieke (en beruchte) dirigent Charles van de Veeke. Ook dit koor had in hoofdzaak oratorium op het repertoire.
De foto hiernaast toont het TKK in zijn 'hoogtijdagen' (2002). Locatie: Markiezenhof Bergen op Zoom. Ik sta middenin op de achterste rij. Dirigent Charles v/d Veeke staat uiterst rechts vooraan. Achter de vleugel zit onze vaste pianiste Henny Besling.
Als projectlid (gast) heb ik ook aan grote uitvoeringen meegedaan van het 'West Brabants Operakoor' (WBO) in Roosendaal, eerst ook onder Charles van de Veeke en later onder de jonge dirigent Johan Sonneveld. Ondanks de suggestieve naam voerde dit koor weinig operakoren uit. Wel weer oratorium en 'wereldse' werken. bv. de Carmina Burana van Orff. Een profaan meesterwerk, voor mij een nieuwe ervaring.
Thans (weer wonend in Dordrecht sinds oktober 2010), ben ik lid van 'Merwe Oratorium Vereniging'(MOV) onder dirigent Patrick van der Linden en behoor ik tot de 'vaste kern' van de catate-uitvoeringen van 'Dordtissimo Wilhelminakerk', o.l.v. ds. Ries v/d Zouwen.
 
Schilderen, schrijven, zingen - het een vult het ander aan in een cirkelgang in beide richtingen. Voor mij kan het een niet zonder het ander.

Meer over de koren vindt u op de pagina: 'Koormuziek. 

Mijn mening/idee over:...

 Aanverwant aan 'beschouwingen en verhalen' zijn de meningen die ik over bepaalde gebeurtenissen en 'wetenschappelijke' of religieuze onderwerpen heb. Duidelijk wil ik hierbij benadrukken dat het hier gaat om mijn ideeën, dus mijn eigen subjectieve meningen. Ik respecteer andermans mening of overtuiging, wil niemand de mijne opdringen en sta open voor de dialoog.
Wanneer ik dus op de pagina 'meningen' iets poneer, schrijf ik daar niet altijd bij 'volgens mij' of ' naar mijn mening', hoewel zo bedoeld. Maar natuurlijk sta ik wel achter mijn beweringen.
Zie hiernaast de afbeelding van Christus als Triomfator (glazenier Korteweg; kerkraam Wilhelminakerk Dordrecht), die mij veel meer aanspreekt dan de afbeelding van de Gekruisigde Christus. Mijn toelichting vindt u op de pagina: 'Meningen' of 'Mijn mening over...' .

'Gereformeerde' jeugdherinneringen (nostalgie)

'Gereformeerde' nostalgie: Een impressie van een Gereformeerde jeugd. Het is hierbij niet mijn bedoeling om in de voetsporen van Maarten 't Hart te treden, die bovendien blijkbaar nooit lid geweest is van een Gereformeerde jeugdvereniging. Hoewel ook ik een milde ironie bij mijn beschrijving niet kon onderdrukken, heb ik ervoor gewaakt me tegen dit verleden af te zettenl : In tegendeel, in retrospectief gezien, heeft het me m.i.toen een waardevolle 'vorming en toerusting' gegeven. Misschien wel de voornaamste reden dat ik nog steeds praktiserend lid ben van de hedendaagse Protestantse Kerk Nederland (PKN), al ben ik niet gelukkig met de afkorting

Op de pagina 'Gereformeerde' nostalgie vindt u wat herinneringen uit de nadagen van de verzuiling. Was de Geref. kerk toen sober en conservatief? Jawel - maar je hoorde duidelijk ergens bij en voelde je daardoor ook zeker en geborgen.