Terrence's Blog

Ik had de eer om een gastblog voor Sylvia Visser te schrijven. Het hele stuk is te lezen op:

http://www.sylviavisser.eu Terrence-lauerhohn ---Het beste idee ooit...

Deze week is het Nationale Boekenweek. Mijn geschenk is te vinden onder het knopje Het laatste Nieuws. Ik hoop dat jullie het verhaal waarderen.

Hoe breng ik deze week door? Het zal niet zo verwonderlijk zijn dat ik mezelf hoofdzakelijk bezig houd met schrijven.

Een paar maanden geleden ben ik gestopt met mijn reeds half afgeschreven manuscript Lotmakers en heb ik een ander idee opgepakt. Lotmakers bleek gewoon niet het verhaal te worden dat ik wil schrijven. Ik wil een Thriller schrijven en dat werd Lotmakers niet. Het verhaal ging steeds meer de kant van een avonturenverhaal op. Ik ben niet vies van avonturenverhalen, maar daar heb ik nog een prachtig tweedelig manuscript van klaarliggen, dat niet in de la blijft liggen.

Het is een goede beslissing geweest om Lotmakers opzij te leggen en aan het nieuwe verhaal, Nirwana te beginnen. Het is geen standaard Thriller en het heeft een gedurfde verhaallijn.

Wie is de protagonist en wie is de antagonist? Dat zijn vragen die de lezer bij het lezen van dit verhaal waarschijnlijk zal stellen. Ik werp ze bewust op. Ik hou ervan om met de regels te spelen (en ik heb een hekel aan rigiditeit), mits het verhaal er mee gediend is.

Op dit moment, nu 'Nirwana' zijn slot nadert, is mijn eigen mening dat ik er erg tevreden over ben. Het is geen makkelijk verhaal om op te schrijven, en de ontknoping wordt nog een pittige opgave. Het is bijna een Gordiaanse knoop, hoewel ik die niet met het zwaard zal ontwarren, maar met oneindig veel geduld en concentratie. Eind april. Dan hoop ik Nirwana af te hebben.

Hint: het plaatje bij dit stuk stelt Nirwana voor.

Lees in deze link over de kwaliteit van mijn boekenjaar 2015:

2015-in-boeken-Terrence-Lauerhohn.

Inanna van den Berg heeft een heel mooi verslag geschreven van mijn boekpresentatie:

Verslag lancering Wegversperring, het thrillerdebuut van Terrence Lauerhohn.

Zondag 22 november 2015. Heftige buien, in de sfeer van Wegversperring, werden door de genodigden getrotseerd. Nieuwsgierig en vol verwachting voor wat komen gaat, genoten zij van de opgezette dieren en uitleg over het Brabants Landschap in bezoekerscentrum de Kraaijenberg. Om exact 14.00 uur was de start van het formele gedeelte.

In een ontspannen sfeer interviewde Inanna van den Berg de talentvolle schrijver Terrence Lauerhohn. De genodigden luisterden ademloos naar wat voor Terrence belangrijk is, hoe hij te werk gaat. Dat het schrijven onder een pseudoniem een bewuste keuze is geweest. Dat in zijn hoofd verhalen vormen van de eerste letter tot de laatste letter. Hoe tijdens een rondreis door de Verenigde Staten het idee voor Wegversperring al begon te rijpen. Door simpel een vraag aan zichzelf te stellen: Wat zou er kunnen gebeuren als …?
Terrence vertelde over het belang van proeflezers. Maar ook dat schrijven hard werken is. Dat het meer is dan een verhaal vormgeven. Voor de aanwezige proeflezers en schrijvers het moment om vragen te stellen, inhoudelijk te reageren. Om de spanning te verhogen las Terrence een fragment voor uit Wegversperring.

Mist, bliksem. Wat gebeurt er? Donder. Een witte muur trilt. De spanning is te snijden als de eerste tonen en beelden van de boektrailer de ruimte vullen. Een meer dan thrillende Wegversperring.

De rust keerde terug: tijd voor koffie en thee, een persoonlijke ontmoeting met de schrijver. Het net gekochte boek laten signeren. Iedereen sprak met iedereen. Met recht een geslaagd thrillerdebuut.

Onze dank gaat uit naar:

- De enthousiaste vrijwilligers van Bezoekerscentrum De Kraaijenberg. Onder de bezielende leiding van Leo den Heijer hebben zij deze middag onvergetelijk gemaakt.
- De aanwezige pers.
- Daniel van der Raaf, maker boektrailer.

En in het bijzonder aan Terrence Lauerhohn.

*en ik (Terrence) bedank op mijn beurt Inanna, Peter en alle Ambilicious medewerkers voor de organisatie van deze prachtige middag.

Mijn schrijversgeweten begint zo langzaamaan steeds hardnekkiger te knagen. Sinds de lancering van mijn Thriller Wegversperring heb ik geen woorden van betekenis meer toegevoegd aan mijn nieuwe Thriller, De Lotmakers (werktitel). Het komt niet door gebrek aan zin, maar mijn gedachten zijn nog steeds erg op Wegversperring gericht. Wordt het boek goed ontvangen? Zal het goed worden verkocht? Gedachten die me te veel bezighouden om mezelf op een ander -nog ongeschreven- verhaal te kunnen richten.

Ik besef dat een schrijver bij een kleine uitgever veel harder moet werken om zich op de markt te zetten, als de schrijvers bij een grote uitgever. Ik heb bewust gekozen voor een kleine -maar fijne- uitgever en ik ben niet te lui om intensief aan zelfpromotie te doen. Dat slorpt echter ongelooflijk veel tijd op, waardoor het schrijven aan een nieuw boek naar de achtergrond wordt gedrukt.

Ik ben blij met mijn knagende geweten, dat me waarschuwt, dat me laat weten dat een schrijver vooral hoort te schrijven, omdat hij/zij dat wilt. Ik neem die waarschuwingen ter harte. Dus ben ik weer verder gegaan met De Lotmakers.

Het was best even wennen en ik moest ook alle voorgaande stukken nalezen, zodat ik mezelf weer voor de volle honderd procent in het verhaal kan verplaatsen. Maar vandaag heb ik de inspiratie helemaal teruggevonden, volledig gemotiveerd. De Lotmakers bevat bijna de eerste 18.000 woorden.

Uiteindelijk is het plan om dit boek volgend jaar uit te brengen.