 |
|
|
 |
|
Mijn Crooner heeft weer iets te melden :-) :
Ik heb nooit tijd voor vakantie. Ik ben populair bij mijn klanten, gevreesd én gehaat door hun vijanden. De eerste groep ben ik graag 365 dagen per jaar en met heel veel plezier van dienst,
de andere moet ik 365 dagen per jaar zien te ontwijken. Daarom is er geen plek voor vakantie in mijn drukke bestaan. Maar zo af en toe maak ik graag tijd vrij om de toekomstige lezers van een ingrijpend deel van mijn leven op de hoogte te houden. Deze keer
deel ik heel graag de meningen van hen die het ruwe manuscript van dit verhaal al eerder hebben mogen lezen, met jullie (en aller eer komt toe aan mijn schrijver, Terrence Lauerhohn): Quotes Blauwe bonen: “Een
intrigerend en meeslepend verhaal over een wereld die we zelden zien.” (auteur Anthony Holslag) “Een spannende, integere, slimme thriller die de duistere hoekjes van je geest even belicht.” (Verhaaldeskundige Ambilicious uitg.)
“Blauwe bonen was echt voor mij al een genot om te lezen als manuscript”. (Danielle Henssen, proeflezeres): “Zeer aangrijpende, meeslepende thriller. Pakt je bij je nekvel en laat je niet meer los.” (Nathalie Lemaitre,
proeflezeres) lees ook:
http://www.123website.nl/lauerhohn/62434735
Voor iedereen die van serieuze en een tikje buitenissige horror, thrillers en fantasy houdt, en dit in één verhaal, én die liever geen zware tassen vol met boeken mee op vakantie neemt... is het e-boek van Zielenmenners een ware
uitkomst! Vanaf dit moment te koop (is ook geschikt voor thuis en na de vakantieperiode)....€7,95 Naar
de winkel link
E-boekliefhebbers opgelet  ... ik en de uitgever zijn op dit moment de e-pub van Zielenmenners aan het samenstellen en nakijken. Dus... vanaf juli zal het e-boek van Zielenmenners te koop zijn (heel misschien ook in het Kobo-plusabonnement)
Leesverslag uitgever (Ambilicious), Blauwe bonen. Het is misschien leuk en leerzaam voor de lezers en sommige collega’s om te weten waar zoal
op is gelet bij de eerste echte redactieronde van Blauwe bonen, (afgezien van de zeer behulpzame en nuttige proeflezers Anthonie Holslag, Danielle Henssen, en Nathalie Lemaitre, die er samen voor hebben gezorgd dat het manuscript in een al publicabele versie
naar de uitgever werd opgestuurd). Ik heb aangegeven waar spoilers voorkomen. Die zinnen heb ik natuurlijk verwijderd.
Verhaal | Past de titel bij het verhaal? Waarom (niet)? | | De gebalde titel past bij het verhaal. Hij belooft een hard verhaal. |
| Komt het verhaal snel of langzaam op gang? | |
Al vanaf de tweede zin raak je geïntrigeerd. De HP stelt zichzelf voor […spoiler]. De aandacht is getrokken. Met een enigszins hoogdravende toon, maar doordrenkt met (al dan niet terechte) zelfkennis,
leren we de protagonist kennen. | |
Is het verhaal voorspelbaar? Waarom (niet)? | | Nee. […spoiler]. Intelligent opgebouwd kiest de auteur voor een narratief dat de lezer dwingt bij de les te blijven. | | Is het verhaal geloofwaardig? Waarom (niet)?
| | Vanuit het oogpunt van de HP is het verhaal geloofwaardig, al wordt van de lezer een zekere overgave
verwacht om het verhaal tot zich te nemen. Als de lezer dat doet, wordt hij beloond met leesplezier. |
| Wat kan echt niet (al is het verhaal geloofwaardig)? | | In dit verhaal kan alles. De HP […spoiler], begint gaten te ontdekken in zijn cynische schild. Altijd boeiend. […spoiler]. | | Hoe zijn de personages uitgewerkt? Is dit
goed gedoseerd of is er sprake van infodump? | | De personages zijn zorgvuldig uitgewerkt.
De infodump is zodanig verpakt in het verhaal dat het niet als een opsomming van wetenswaardigheden leest. De auteur heeft een bedreven pen. | | Zijn de spanningsbogen goed? (Aanwezigheid, lange en korte spanningsbogen) |
| De spanningsbogen hebben soms te lijden onder uitweidingsdrang. Soms wordt de vaart in het verhaal afgeremd door
de innerlijke beslommeringen van de HP. Aanvankelijk werkt dit, zodat je de HP en de andere karakters beter leert kennen, maar naarmate je in het verhaal vordert, maken deze uitweidingen de tekst soms zwaar. | | Wat is het genre van het verhaal?
| | Goh … een psychologische thriller. Een soort unheimische duidingsroman?
| Schrijfstijl | Worden de tijden consequent gebruikt? (VT,TT, OVT, VTT, …) | | Tijden niets op aan te merken. |
| Klopt de tijdslijn? | | Ook deze steekt goed in elkaar. | | Klopt de interpunctie (in dialogen, zinnen) in het verhaal? | | Technisch een zeer verzorgde tekst. |
| Klopt het perspectief? | |
Het perspectief klopt. | | Staan er storende herhalingen in het verhaal? | |
De eerder genoemde innerlijke ontboezemingen leggen soms te vaak de nadruk op de getormenteerde innerlijke wereld van de HP. Dat zou wat minder
mogen. | | Staan er veel ‘vuilnisvatwoorden’ in? (als, dan, maar, ook) | | Niet over gevallen. | |
Is het verhaal grammaticaal in orde? | | Zeer.
| | Leest de tekst vlot? (hulpwerkwoorden, bijvoeglijke naamwoorden & tikfouten) | | De
tekst doet bijwijlen literair aan. Omdat hij technisch in orde is, kan ik me volledig concentreren op de inhoud. Het vraagt een zekere inspanning van de lezer omdat de auteur speelt met de taal. Dit geeft een verfrissende touch aan de tekst. Wel voelt de tekst
daardoor soms ‘gewichtig’ aan en komt de sporadisch aanwezige humor zo minder tot zijn recht. Vanwege die intelligente insteek echter is het lezen van Blauwe Bonen wel een soort ‘beleving’. |
Mijn beleving | Is het verhaal interessant? Maakt het nieuwsgierig? Wil je verder lezen? | |
Het verhaal is interessant, alleen al vanwege de keuze van de HP. Zijn slachtoffer is ook een rijk gelaagd personage waarvan je lange tijd niet
weet hoe je haar moet inschatten. De andere personages zijn allemaal karakters met een achtergrond, die de auteur goed weet te treffen, soms met één enkele, rake omschrijving. | | Kun je meeleven met de personages? |
| Hoe raar het ook klinkt […spoiler], ervaar je toch een inlevingsgevoel. Je voelt niet zozeer betrokkenheid
met de karakters, maar bent wel benieuwd naar hun reacties en gevolgtrekkingen op bepaalde gebeurtenissen. | | Wordt het verhaal vervelend, saai, langdradig? | | Op de eerder genoemde uitvoerige innerlijke monologen en gedachtesprongen na, is deze tekst opwindend en ‘stout’, in die zin dat je je verplaatst in de HP
en met een zeker genoegen merkt dat hij […spoiler]… Er staan vanzelfsprekende ‘slimmigheden’ in de tekst die […spoiler]. |
| Word je in het verhaal getrokken? Vanaf waar? | | Wat mij betreft, vanaf het begin. |
| Wat me raakt of is bijgebleven; | |
Hoewel het geheel een interessant gegeven is, beklijft het niet. Je wordt er niet dagenlang na het lezen door beziggehouden. Wel is het zo dat je
je moeiteloos het verhaal voor de geest kunt halen, zelfs enkele weken nadat je het gelezen hebt. Dat wil toch iets zeggen … Als je iets wil lezen met vlees aan, dan geeft Blauwe Bonen je wel waar voor je geld. Daarom hoeft een tekst geen ‘lifechanger’
te zijn. Bevrediging ervaren door vakmanschap … wat wil een lezer meer? |
| Welk publiek wordt aangesproken in dit verhaal? | |
Liefhebbers van een doorwrocht verhaal die zich de moeite getroosten om eens goed voor een boek te gaan zitten. Ik zou eerder zeggen: de ervaren, misschien wat belezen lezer, van beiderlei kunne, ietwat jaren
op de teller. Hoewel … ik neig toch naar een mannelijk publiek. | Einde
| Ben je blij of teleurgesteld over het einde? | | Een toch wel verraste glimlach op het einde. […spoiler]. De slotzin is een pareltje. | | Zijn er losse eindjes? Vind je dat fijn of juist niet? Past het bij het verhaal? | | Eigenlijk niet. Op het einde is er een inzicht van de HP, […spoiler].. Gaaf. |
| Met welke vragen blijf je zitten, wat zou je nog graag beantwoord zien? | | Geen |
| Hoe vat je het verhaal in enkele zinnen samen? | | […spoiler]. Een spannende, integere, slimme thriller die de duistere hoekjes van je geest even belicht. | Eventuele aanvulling Eigenlijk heb ik alles
al in bovenstaand verslag gezegd. Als de auteur meegaat in mijn verzuchting over de (te) uitvoerige uitweidingen en van zijn hart een steen maakt om enkele ‘darlings’ te ‘killen’, maakt dat mijns inziens het verhaal indringender en
gebalder. Het verhaal komt binnen als een tik tegen je kin, maar eigenlijk is het een kloeke uppercut die je te verwerken krijgt. In tegenstelling tot andere MS’sen, heb ik dit verhaal gelezen zoals ik een boek lees: rustig, verspreid over enkele dagen.
Het is zoals gaan eten in een fastfoodtent of een sterrenrestaurant. Dit is een uitgebreid, zorgvuldig bereid feestmaal, te consumeren met smaak en aandacht (en een pluim voor de chef).
Einde verslag. Vanzelfsprekend ben ik zeer te spreken over dit verslag en ben ik
de verhaaldeskundige – die liever onbekend wenst te blijven – dankbaar voor zijn of haar oplettendheid. De darlings zijn trouwens al omgebracht. Blauwe bonen verschijnt dit najaar
(2019). Op Facebook kun je de verdere ontwikkelingen volgen, vanuit het perspectief van de protagonist, De Crooner: https://www.facebook.com/Blauwebonen/?modal=admin_todo_tour
Website Terrence Lauerhohn: http://www.123website.nl/lauerhohn
U vindt deze pagina leuk
|
|
|
|
|
|